Het gaat goed met Famke! Ze heeft al haar melktanden nog maar haar nieuwe gebit is al onderweg. Ze zit nu wel in een angstfase, de buitenwereld is best groot! En sommige dingen zijn best weer even spannend. Andere dingen blijven interessant zoals andere dieren. Met de auto weer thuisgekomen, had ik de achterdeur open gezet zodat Famke eruit kon komen. Ik was even afgeleid en Famke sprong achter mij langs de auto uit. Ze liep het pad op want jawel…daar was de buurkat met het belletje die haar aandacht trok! Nu kon ze er naar toe, want er zat geen tuinhek tussen. De poes (Mamaloe genaamd), zat ook op het pad bij haar eigen terrein voor de deur. Famke ging erheen en wil niets liever als spelen met ‘soortgenoten’ die ongeveer even zo groot zijn als haar. Dus op anderhalve meter afstand stond Famke te communiceren op zijn honds, terwijl de kat op haar kats terug communiceerde. Staarten kwispelen, spelbuiging maken, poot geven (op afstand)…een dikke grom van de kat met een zwiepende staart…tja, die poezetaal heeft met een kwispelende staart tóch een andere betekenis. Ze bleven zo minuten lang op gepaste afstand met elkaar communiceren. Het kan dus prima op veilige afstand. Daar kunnen mensen in deze coronatijd nog wel van leren.
Ze groeit als KOOL en het echte puppy is er wel af en Famke begint al een echte hond te worden. Ze is al over de 40 cm hoog en weegt zo’n 12 kgs. Al 7 puppylessen gehad en nog een paar te gaan en we gaan zeker door naar de puberclub met veel plezier.
