Herfstig en onstuimig

Het is echt herfst. Het mais is van het land af en de bladeren vallen de bomen. De dagen worden korter, alhoewel er nog steeds 24 uur in een dag zit. Doordat het mais van het land is, verschuilen de reeën zich weer in de bebossing. En dat is waar wij nu juist ’s morgens lekker een rondje wandelen. Honden snuffelen aan blaadjes en struikjes en vinden het ‘leuk’, net zoals wij mensen op Facebook scrollen en een ‘like’ geven op iets wat wij leuk vinden. Met dat gesnuffel zijn honden enorm aan het socializen met stofjes zoals feromonen. Naast het ruiken en snuffelen (ja, dat gedrag zegt al wat) blijkt dus maar weer dat honden een ENORM goed reukvermogen hebben. Er gaat een wereld open! En dan moet je echt je neus achterna. Dat is iets wat wel in de genen van een Duitse Pinscher zit. Je neus achterna. Vanmorgen ging Famke zelfstandig het bosje in want ze rook wild. Even was ze uit het zicht en daar zagen wij eerst een ree het pad oversteken…..dan weet je al wel wat Famke in haar neus had! Die ree! En jawel, niet op de hielen maar volledig op haar neus, stak Famke het pad over. Achter de ree aan. Gelijk roepen en hier komen!! Blijkt dat het best moeilijk is, om de leukste te blijven zijn als mens. Gelukkig keerde ze snel om na het snelle sprintje acht de veel te snelle ree aan die ze niet kon bijhouden. Een echte Duitse Pinscher….

Mooie ochtenden in de herfst. Even afkoelen na een te snelle sprint

Toen wij meer dan 20 jaren terug begonnen aan de Duitse Pinscher, was de technologie nog niet zover als nu. En met die huidige technologie denk ik vaak: hadden wij dat toen maar gehad! Want hoe vaak hebben wij de honden moeten zoeken en maar wachten bij de auto en geen hond te zien. Dan maar weer zoeken in het bos wat echt een drama was. Tegenwoordig zijn er handige trackers. Famke hebben wij inmiddels omgedoopt tot een Tot hond: een klein ‘dingetje’ wat nu aan haar tuigje zit. Met een app op de smartphone, kan ik haar op de centimeter real-live volgen waar ze precies loopt. En meer data wordt verzameld: Hoeveel stappen? In welk gebied hebben we gewandeld? Wat was de hoogste snelheid? Zijn er ‘vrienden’ in de buurt? Welke Duitse Pinschers hebben ook zo’n systeem? en ga zo maar door! Wat een fijn hulpmiddel! Hadden we dit 20 jaar terug ook maar gehad, dan was ons een hoop leed en stress bespaard gebleven, dat kan ik nu al zeggen!